ائوزینوفیلی چیست؟
ائوزینوفیلی تعداد زیاد ائوزینوفیل در خون است (≥ [بیشتر یا مساوی] 500 ائوزینوفیل در هر میکرولیتر). ائوزینوفیل ها یکی از انواع گلبول سفید هستند که از سیستم ایمنی بدن حمایت می کنند. آنها بخشی از سیستم دفاعی بدن در برابر آلرژن ها هستند و به محافظت از بدن در برابر عفونت های قارچی و انگلی کمک می کنند. برخی بیماری ها و داروها می توانند باعث افزایش تعداد ائوزینوفیل شوند.
ائوزینوفیل ها از سلول های بنیادی خونساز مشتق می شوند که ابتدا از میلوئید و سپس به دودمان گرانولوسیت بازوفیل-ائوزینوفیل مشتق شده اند. عملکردهای غیر پاتولوژیک ائوزینوفیل ها و آنزیم های کاتیونی گرانول های آنها شامل واسطه واکنش های دفاعی انگل، پاسخ آلرژیک، التهاب بافتی و تعدیل ایمنی است.
بافت‌های سیستم‌های ریوی و دستگاه گوارش محل طبیعی ائوزینوفیل‌ها هستند، اما ائوزینوفیلی محیطی یا خونی نشان‌دهنده یک اختلال ائوزینوفیلیک است. ائوزینوفیلی بدون درمان، می تواند به عنوان خفیف (AEC 600-1500 سلول در میکرولیتر)، متوسط (AEC 1500-5000 سلول در میکرولیتر) یا شدید (AEC > 5000 سلول در میکرولیتر) طبقه بندی شود. افزایش ائوزینوفیلی بافتی ممکن است با یا بدون ائوزینوفیلی محیطی همزمان مشاهده شود.
ائوزینوفیلی اولیه یک پدیده واکنشی نیست و می تواند به صورت کلونال یا ایدیوپاتیک توصیف شود. اگر بتوان یک ناهنجاری مولکولی یا سیتوژنتیکی را شناسایی کرد، ائوزینوفیلی را می توان به عنوان یک اختلال کلونال تعیین کرد. اگر علل واکنشی رد شود و هیچ منشا کلونال زمینه ای ثابت نشود، ائوزینوفیلی به عنوان ایدیوپاتیک توصیف می شود.
با توجه به طیف گسترده ای از شرایط مرتبط با ائوزینوفیلی، این مقاله بر ملاحظات تشخیصی که پزشکان ممکن است بخواهند روی بیماران مبتلا به ائوزینوفیلی تمرکز کنند، تأکید می کند. تظاهرات بیماری فردی و درمان برای ده ها بیماری مرتبط با ائوزینوفیلی به تفصیل شرح داده نشده است.
آیا ائوزینوفیلی جدی است؟
بسته به تعداد ائوزینوفیل، ائوزینوفیلی می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. سطوح بالای ائوزینوفیل می تواند نشان دهنده یک وضعیت خفیف مانند واکنش دارویی یا آلرژی باشد، یا یک وضعیت شدید می تواند باعث آن شود، از جمله برخی اختلالات خونی. گاهی اوقات، تعداد زیادی ائوزینوفیل در نواحی خاصی از بدن شما جمع می‌شوند و باعث ایجاد التهاب می‌شوند که می‌تواند نواحی مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
علل افزایش ائوزینوفیل چیست؟
ائوزینوفیل ها دو نقش در سیستم ایمنی دارند:
مواد خارجی را از بین می برند. ائوزینوفیل ها موادی را که توسط سیستم ایمنی بدن مضر شناخته می شوند را از بین می برند. به عنوان مثال، آنها با انگل مبارزه می کنند.
عفونت را کنترل می کنند. ائوزینوفیل ها در صورت نیاز در محل التهاب جمع می شوند. این برای مبارزه با بیماری مهم است. اما اگر این اتفاق بیش از حد رخ دهد می تواند باعث ناراحتی بیشتر یا حتی آسیب بافتی شود. به عنوان مثال، این سلول ها نقش کلیدی در علائم آسم و آلرژی ها مانند تب یونجه دارند. سایر مشکلات سیستم ایمنی نیز می تواند منجر به التهاب مزمن شود.
ائوزینوفیلی زمانی اتفاق می‌افتد که ائوزینوفیل‌ها در قسمتی از بدن ازدحام کنند. یا وقتی که مغز استخوان خیلی زیاد می شود. این ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد از جمله:
- بیماری های انگلی و قارچی
- واکنش های آلرژیک
- بیماری آدرنال
- اختلالات پوستی
- سموم
- اختلالات خود ایمنی
- بیماری های غدد درون ریز
- تومورها
برخی از بیماری ها و شرایطی که می توانند باعث ائوزینوفیلی خون یا بافت شوند عبارتند از:
- لوسمی میلوژن حاد (AML)
- آلرژی
- آسکاریازیس
- آسم
- درماتیت آتوپیک (اگزما)
- سرطان
- بیماری کرون
- آلرژی دارویی
- ازوفاژیت ائوزینوفیلیک
- لوسمی ائوزینوفیلیک
- تب یونجه (رینیت آلرژیک)
- لنفوم هوچکین (بیماری هوچکین)
- سندرم هیپرئوزینوفیلیک
- سندرم هیپرائوزینوفیلیک ایدیوپاتیک (HES)، تعداد ائوزینوفیل بسیار بالا با منشا ناشناخته
- فیلاریازیس لنفاوی (عفونت انگلی)
- سرطان تخمدان
- عفونت انگلی
- نقص ایمنی اولیه
- تریکینوز
- کولیت اولسراتیو (نوعی بیماری التهابی روده)
انگل ها و آلرژی به داروها از علل شایع ائوزینوفیلی هستند. هایپرئوزینوفیلی می تواند باعث آسیب اندام شود. به این سندرم هیپرائوزینوفیلیک می گویند. علت این سندرم اغلب ناشناخته است. اما می تواند ناشی از برخی از انواع سرطان مانند سرطان مغز استخوان یا غدد لنفاوی باشد.
علائم ائوزینوفیلی چیست؟
ائوزینوفیلی علائمی ایجاد نمی کند. سطوح بالای ائوزینوفیل معمولاً ناشی از بیماری های زمینه ای است که علائم مختلفی را ایجاد می کند.
چگونه ائوزینوفیلی تشخیص داده می شود؟
اغلب معمولاً ائوزینوفیلی در طول یک آزمایش خون معمول به نام شمارش کامل خون (CBC) با شمارش گلبول های سفید افتراقی کشف می شود. بسته به وضعیت شما، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری انجام دهد تا بفهمد چرا سطح ائوزینوفیل شما بالاتر از حد طبیعی است.
تشخیص افتراقی ائوزینوفیلی شامل موارد زیر است:
- واکنش های دارویی
- آلودگی انگلی
- آسم / آلرژی
- نارسایی آدرنال به دلیل بیماری جدی
- بیماری های خودایمنی/ایدیوپاتیک چند عضوی (مانند گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت)
- نئوپلاسم های میلوئیدی با ائوزینوفیلی
- ائوزینوفیلی ثانویه ناشی از نئوپلاسم های لنفوئیدی یا اپیتلیال
- سندرم های مادرزادی (به عنوان مثال، سندرم هیپرائوزینوفیلیک، سندرم Omenn، ائوزینوفیلی خانوادگی)
تشخیص آزمایشگاهی با شمارش کامل سلول‌های خون (CBC) شروع می‌شود تا درصد ائوزینوفیل‌ها و تعداد مطلق ائوزینوفیل‌ها (AEC) را کمی‌سازی کنند
معاینه مایع نخاعی می تواند ائوزینوفیلی مایع مغزی نخاعی (CSF) را به دلیل موارد زیر ارزیابی کند:
- عفونت های کرمی
- واکنش های دارویی (مانند فنی توئین)
- مننژیت کوکسیدیوئیدومیکوزیس
بیمارانی که علائم آلرژیک دارند باید اسمیر بینی برای ائوزینوفیلی و رنگ آمیزی گرم انجام دهند. بیماران مبتلا به علائم آسم باید بررسی خلط از نظر ائوزینوفیلی را انجام دهند.
پزشکان چگونه ائوزینوفیلی را درمان می کنند؟
عموما پزشکان به درمان بیماری یا مشکل زمینه ای می پردازند که باعث افزایش تعداد ائوزینوفیل می شود. به عنوان مثال، اگر ازوفاژیت ائوزینوفیلیک دارید، ممکن است پزشک استروئیدها یا سایر داروها را تجویز کند. اگر به دلیل داشتن آلرژی یا سینوزیت مزمن، سطح ائوزینوفیل بالایی دارید، پزشک ممکن است آزمایش آلرژی را برای یافتن علت واکنش آلرژیک که باعث ائوزینوفیلی می شود توصیه کند. اگر دارویی باعث ائوزینوفیلی می شود، معمولاً توقف یا اجتناب از آن را توصیه می کند. اگر عفونتی وجود داشته باشد، پزشک آن را درمان می کند. اگر سرطان خون وجود داشته باشد، پزشک درمان مناسب آن را تجویز خواهد کرد.
منابع: